We passeerden er drie jaar geleden al eens. Als onervaren wandelaars, voor een route van vijf kilometer (of, let’s be honest: drie kilometer. Dat lijkt me zelfs waarschijnlijker.)
Nu we enkele jaren later zijn waren er wel wat punten waardoor we écht nog wel eens moesten langs gaan:
- Sinds twee jaar zijn we een tik meer bedreven in het wandelen. We moesten blijkbaar wel met zo’n energieke golden retriever (al wie zal beweren dat goldens tamme, slapende honden zijn: wie wil er de Jos een weekje lenen? Dan praten we nadien nog eens.) Truth be told; ja, we keken op tegen de klim. Het ééne individu een tik meer dan het andere, maar ernaar uit kijken deden we dus voor alle duidelijkheid niet.
- Limburg is een vrij harde thuismatch.
- Momenteel is de natuur daar gratis toegankelijk. Waar we drie jaar geleden 3 euro (gok ik?) inkom moesten betalen, konden we nu netjes doorheen het poortje wandelen, gratis en voor niets. Pluspunt.
- Veel zwemplezier voor rosse ijsbeer eersteklas: el Josita. Met nadien bibberende beentjes van de adrenaline, maar dat nemen we er graag bij.
- Het uitzicht (na de klim weliswaar. We bekijken het maar als een kleine beloning.)
Punten waardoor we, achteraf gezien, beter niet waren gegaan:
- Gezien ze momenteel wat extra vakantiehuisjes aan het bijbouwen zijn kunnen we stellen dat het merendeel van de routes geschrapt zijn, waardoor we uitkwamen op de paarse route van ongeveer 13 kilometer. Die neemt je mee langs het water en in bos, maar neemt je eigenlijk gewoon terug via dezelfde route. Niets mis mee, maar wel heel erg eentonig. We besloten bij deze dat we echt meer van het ‘lopen in een nieuwe lus’-type zijn.
- De vakantiehuisjes. Het uitzicht vertroebelde wel wat, en eigenlijk vinden we het zonde voor de natuur. Maar da’s uiteraard persoonlijk.
- De grond. Want zoals Natuurpunt het zo mooi kan zeggen; sinds corona is er een zondvloed aan voeten die paden betreden waardoor je op den duur gaat wegzakken in de modder. En oh boy, dat was ook zo.
Bottomline? Mooi meertje en blije hond. Wij waren 14.000 stappen rijker en de Jos 30.000 stappen. Maar zij is een uitslover, uiteraard. (& Of we allemaal een stappenteller aan hadden? Guilty.)
