Archives of #janice lievens

Isolatie & blauwe dorpels

Toen we een tweetal weken geleden besloten om plots de veranda mee in het huis te integreren voor ‘een prijsje’, waren we blij. Blij en een beetje afwachtend. Mijn autistische zelve is, zoals eerder vermeld, een ramp met impulsieve, grote beslissingen. Laat dat nu net iets zijn waar er dezer dagen in veelvoud wat van […]

Negen dagen

Ergens tussen het kopen van de isolatie en het leggen van de dorpels, kwam stilaan het besef dat de uitgaven van 400 euro en 300 euro en 600 euro en 289 euro in Bouwpunt serieus aan het oplopen waren. Bij het eerste factuur van 400 euro, slikten we en werden er vervloekingen doorheen ons hoofd […]

Open ruimtes

Ons eerste grote idee in het huis was; ‘open ruimtes’. Zelfs nog voor we het nut van poutrels konden verklaren of van hun bestaan afwisten. Toen we met ons twee in het huis stonden, gingen we al denkbeeldige muurtjes uitkloppen en was ons huis één groot, open vlak. Tot we ontdekten dat daar aardig wat […]

Afbraak.

Mijn lief zaagt al zo’n drie jaar aan mijn hoofd. Soms luid en duidelijk. Soms subtiel fluisterend in een hoekje. Dat ze toch eens graag wilde zien hoe ze met een bros stond. Telkens zo’n gesprek in de verte naderde, zag ik al waanbeelden van een bijna-kale-butch met een geruit hemdje en een bungelende sigaret […]

Grenzen

Soms sta ik in het huis en dan denk ik; “Shit. Kunnen we het plan niet nog wat veranderen en het zo of zo doen?” waarna ik mezelf eigenlijk al meteen weer vervloek want dan ben ik de keuken in mijn hoofd weer van plaats aan het veranderen. En truth be told: dat gaat dat […]

Plafonds 2.0.

We gaan het toegeven: wij zijn niet sterk. Enfin. Wij zijn wel sterk, maar niet zo sterk als onze papa’s. We hebben wel wat voeling voor precisiewerk (momenteel synoniem voor: de boel gewoon afbreken met bruut geweld) maar we zijn niet sterk. Balken optillen tot boven ons hoofd en daar zo vijf minuten blijven staan […]

Containers en knopen

Toen er mij een maand geleden werd vermeld dat ‘de afbraak van een huis zò klaar is’, klapte ik al in mijn handjes van enthousiasme. Dezer dagen lach ik daar eigenlijk gewoon eens mee. Afbraak en opbouw lopen al flink door elkaar en de autist in mezelf kan daar maar moeilijk mee overweg. Het lìjkt […]

Ramen

Geen idee of ik dat al vertelde, maar ons huis heeft ramen. Nieuwe ramen. Inclusief dubbel glas. Niet overal, maar we zitten grotendeels safe. In het begin waren we daar zeer opgelucht over. We deelden iedereen zeer trots mee dat “het huis al een nieuw dak had! En nieuwe ramen!” Tegen een handjevol individuen verzwegen […]

Over ons plafond

Onvoorziene omstandigheden. We hoorden dat vaker. Het was één van de redenen waarom we altijd met argusogen en een bang hart naar huizen gingen kijken. “Oei, die leidingen liggen nog op de muur!” en “oei, die badkamer zit nog beneden”, gevolgd door “oei, maar er zitten wat pannen scheef aan dat dak” waren zinnen die […]

Twijfels en compromissen

Toen ik klein was, twijfelde ik vaak. Niet enkel over het kopen van die zwarte of grijze trui, maar effectief over alles. Links of rechts. Eerst tekenen, of eerst lezen? Of toch omgekeerd? Ik piekerde mij letterlijk ziek. Zowel overdag als ’s nachts. Met een huis kopen was dat niet anders. Eeuwig twijfelen. Misschien net […]